‘Kul, abdest aldığında suyun berraklığını, inceliğini ve kirleri nasıl temizlediğini düşünmelidir. Çünkü Allah Teâlâ suyu mübarek kılmış ve âyet-i kerimede,
وَنَزَّلْنَا مِنْ السَّمَاءِ مَاءً مُبَارَكًا
“Gökten bereketli bir su indirdik" (Kâf 50/9) buyurmuştur.
Kulun Allah’a karşı olan durumu, suyun saflığı gibi olmalıdır. Bu sebeple Allah Teâlâ'nın yıkanmasını farz kıldığı âzalardan yüzü yıkarken, gönlünü Allah’ın dışındaki şeylerden; elleri yıkarken, onları Allah’tan başkasına açmaktan; ayakları yıkarken de onları Allah’ın razı olmadığı yollara gitmekten temizlemek niyetiyle yıkamalıdır. Başı meshetmeye gelince onu da Allah'tan başkasıyla övünmekten sakınmak niyetiyle meshetmelidir. Sonunda da kendisine bu dini nasip eden Mevlâ’ya şükretmelidir.’"
Kulun Allah’a karşı olan durumu, suyun saflığı gibi olmalıdır. Bu sebeple Allah Teâlâ'nın yıkanmasını farz kıldığı âzalardan yüzü yıkarken, gönlünü Allah’ın dışındaki şeylerden; elleri yıkarken, onları Allah’tan başkasına açmaktan; ayakları yıkarken de onları Allah’ın razı olmadığı yollara gitmekten temizlemek niyetiyle yıkamalıdır. Başı meshetmeye gelince onu da Allah'tan başkasıyla övünmekten sakınmak niyetiyle meshetmelidir. Sonunda da kendisine bu dini nasip eden Mevlâ’ya şükretmelidir.’"
(Gazali, Mihacü’l-Arifin, s. 49)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder