Gavs-ı Bilvânisî hazretlerinin evi yapılırken çalışanlar arasında on iki yaşlarında bir de çocuk vardı. Sofilerden biri yanına geldi:
- Aferin sana! İyi çalışıyorsun, dedi.
Çocuk bunun üzerine ağlayarak kenara çekildi.
- Neden ağlıyorsun, dediler. Çocuk,
- Neden ağlamayayım, dedi. O sofi amca, benim nefsimi kabarttı!

(Yar İle Şimdi, Dr.Ahmet Çağıl, Semerkand Yayınları)