Bir gün Bâyezid-i Bistâmî'ye [kuddise sırruhû],
“O evveldir, âhirdir, zahirdir, bâtındır" (Hadîd 57/3) âyetinin manası soruldu. Şu açıklamayı yaptı:
"Dünyaya heveslenen olmasın diye O ilk olarak, dünyanın durumunu açıkladı. O'nun evvel oluşu budur.
Ahiretten şikâyet eden olmasın diye ahiret hallerini açıkladı. O'nun âhir oluşu budur.
O'nun zâhir oluşu sevdiği kullarının kalplerine tecelli etmesidir. O'nun bu tecellisi, O'nu bilmeleri içindir.
O'nun bâtın oluşu, düşmanlarının kalplerine gizli nazar eder; onlarda görünen tecellisi yoktur. Bunu yapar, sonuçta da O'nu inkâr ederler.
(Ebü'l-Leys Semerkandî, el-Hadâiku'l-Verdiyye, Semerkand Yayınları, sf.424. )
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder