Niyetsiz Yapılan İyilik

Hasan-ı Basrî ve Ibn Sîrîn'den, bir kimse iyilikleri niyet etmeden yapsa bile bundan dolayı ecir kazanacaklarını söyledikleri nakledilmiştir. Hasan-ı Basrî'ye (rh.a),

'Hoşlanmadığı bir kimse birinden ihtiyacı olan bir şey istese, o kişi de isteyeni sevmediği halde utandığı için verse; bundan dolayı veren kişi bir sevap kazanır mı?' diye sorarlar. Şöyle cevap verir:
'Bir insanın ihtiyacını gidermek iyi bir ameldir. Her iyiliğin karşılığında da sevap vardır.' Bunu Humeyd b. Zencûye rivayet etmiştir.

İbn Sîrîn'e (rh.a),

"Bir kişi, Allah rızası için değil de ölen kişinin ailesinden utandığı için cenazeye katılsa, bundan dolayı o kişi bir sevap kazanır mı?" diye sorarlar. Cevap olarak şöyle der:

"Bir sevap mı? Hayır, bilakis iki sevap kazanır; bir sevap ölen kardeşine karşı olan vefa borcunu yerine getirdiği, ikinci sevap da ölenin hayatta kalan ailesiyle ilişkisini devam ettirdiği için." Bunu Ebû Nuaym Hilye’sinde rivayet etmiştir.( Ebû Nuaym, Hilye, 2/264.)

(İbn Receb el-Hanbelî, Hadislerle İlim ve Hikmet)