Herhangi bir mümin abdest aldıktan sonra içinde bir ferahlık, ruhunda bir temizlik, hafiflik hissetmez ise o kişiye her şeyden önce, samimi bir tövbe gerekir. Zira abdest nurdur. Bunu gönlünde duymayan bir müminin kalbi günahlarla kararmış ve kabuk bağlamıştır. Bu halin çaresi de Hakk’a dönüştür. Tövbe-i nasuhtur. (Aliel-Kârî)